„DROGA DO NASZYCH DZIECI…”
Szukamy sposobów na to, aby nasze dzieci we współczesnym świecie mogły jak najlepiej rozwijać się duchowo, umysłowo i społecznie…nie jest to proste….
Czasem trzeba zatrzymać się, posłuchać, przeczytać, zastanowić się, zanalizować…znaleźć czas…by podjąć odpowiednią decyzję…by dobrze i mądrze wychowywać.
Jak znaleźć drogę do naszych dzieci?… jak postępować?…
Poniżej wskazówki – ogólne wytyczne…
”Dużo tego”J …warto jednak znaleźć czas by „odnaleźć drogę…”
W przekazywaniu miłości ogromnie ważne jest wprowadzanie reguł ,,Dzieci, którym daje się pełną swobodę i nie stawia ograniczeń, wcale nie są zdrowsze, ani bardziej szczęśliwe. Brak granic i reguł, brak dyscypliny i duża tolerancja wobec nieprawidłowych zachowań dziecka przyczynia się do zachowań dewiacyjnych u dzieci, podobnie jak zbytni rygor i ciasne granice”.(J. Szamańska)
*
Okazuj dziecku trwałą nieustającą miłość i opiekę- jest to tak ważne dla jego umysłowego i duchowego zdrowia, jak pożywienie dla ciała.
*
Kochaj swoje dzieci za to, jakie są, a nie za to, jakie chciałbyś, żeby były.
Okazuj swemu dziecku miłość bez stawiania warunków. Miłością bezwarunkową darzymy dziecko bez względu na wszystko, jego stan zdrowia, możliwości intelektualne, zachowania. Dawana miłość musi być jednak mądra, bo tylko taka chroni i jest w stanie zapewnić pragnienie rodziców- dać dziecku wszystko, żeby było szczęśliwe. Miłością mądrą ( gdy nie zgadzamy się na to wszystko, co dziecko robi) uczymy najcenniejszej wartości, jaką jest odróżnianie dobra od zła.
*
Pamiętaj o tym, że każde dziecko jest wyjątkowe, jedyne w swoim rodzaju- sposób, w jaki traktujesz jedno i który jest dla niego zupełnie w porządku, dla drugiego może być niewłaściwy.
*
Przyglądaj się dziecku jak komuś, kto odbywa ciężką wspinaczkę na wysoką górę.
*
Zauważaj jego mocne strony.
*
Chwal częściej i głośniej wysiłki niż osiągnięcia.
*
Naucz się słuchać. Słuchaj nie osądzaj.
*
Szanuj uczucia swego dziecka. Nie lekceważ ich. Pozwól dziecku dzielić się z Tobą tym, co czuje. Mówienie o uczuciach to zwierzanie się.
*
Dziel się z dzieckiem swoimi uczuciami.
*
Każdego dnia doceń coś, co dziecko zrobi dobrze.
*
Pozwól dziecku podsłuchać, kiedy mówisz o nim dobrze do innych dorosłych.
*
Bądź hojny w poświęcaniu dziecku swojego czasu i okazywaniu mu twojego zrozumienia- bawienie się z dzieckiem lub czytanie na głos liczy się o wiele więcej niż uporządkowane, funkcjonujące bez zakłóceń gospodarstwo domowe.
*
Pamiętaj, że czas spędzony z twoimi dziećmi nigdy nie jest czasem zmarnowanym.
*
Bądź stanowczy, pomagając dziecku w dokonywaniu zdrowych wyborów.
*
Zacieśniaj więź między domem a szkołą. Dziel się z wychowawcą tym, co lubisz i podziwiasz w swoim dziecku.
*
Nie przejmuj się, że nie możesz zapewnić swoim dzieciom wszystkiego, co najlepsze. Daj im wszystko to, co możesz im dać.
*
Nigdy nie odzywajcie się do siebie podniesionym głosem.
*
Bądź najlepszym przyjacielem swoich dzieci.
*
Interweniuj, gdy twoje dziecko mówi o sobie negatywnie.
*
Unikaj etykietowania dziecka: ono się boi, ono jest leniwe, to obniża poczucie własnej wartości i odbiera chęć do działania.
*
Mów szczerze o wszystkich oczekiwaniach- swoich własnych i dziecka.
*
Wyznaczaj zdrowe granice dla zachowań dziecka. Świadomość granic znaczy tyle, co liczyć się z inną osobą, z tym, że jej widzenie świata i potrzeby są inne.
*
Wprowadź na stałe humor w wasze życie.
*
Nigdy nie zawstydzaj, nie ośmieszaj ani nie wprowadzaj dziecka w zakłopotanie.
*
Aktywnie uczestnicz w życiu dziecka.
*
Szanuj prawo swoich dzieci do prywatności.
*
Powierzaj dziecku stale rosnącą odpowiedzialność- podobnie jak i inne umiejętności trzeba ją stale trenować.
*
Mów często dziecku, że jest wspaniałe i że masz do niego zaufanie.
*
Pozwól swoim dzieciom odczuć skutki ich postępków.
*
Żyj tak, żeby twoje dzieci, kiedy pomyślą o sprawiedliwości, trosce o innych i uczciwości, kojarzyły to z tobą.
*
Pokazuj swoim dzieciom dezaprobatę i niezadowolenie w taki sposób, który nie będzie oznaczał dla wieku, osobowości i rozumienia dziecka zbyt wygórowanych wymagań.
*
Dostosuj wymagania do wieku dziecka.
*
Wyjeżdżaj z dziećmi na wakacje. Wspomnienia będą bezcenne.
*
Kiedy grasz w coś z dziećmi, pozwól im wygrywać.
*
Zachęcaj dziecko do zabawy w każdej formie: w pojedynkę i z innymi dziećmi, do badania świata, naśladowania, budowania, kreatywnego tworzenia.
*
Wychowując, nie stwarzaj barier komunikacyjnych- moralizowania, nakazywania, straszenia, kontrolowania czy przymuszania.
*
Buduj silne więzi rodzinne. Więzi decydują o naszym wpływie na dziecko, czyli o tym, czy będzie się ono kierowało zasadami, które chcemy mu przekazać.
*
Atmosfera wzajemnej miłości w domu jest najważniejsza. Zrób wszystko, co w twojej mocy, żeby stworzyć spokojny, harmonijny dom.
Pakując dzieciom śniadania do szkoły, podrzucaj im liściki ze słowami czułości.
*
Nigdy nie używaj groźby pozbawienia dziecka miłości albo że je komuś oddasz. Możesz odrzucać i nie akceptować jego zachowania, ale nie pozwól nigdy, by zrodziło się w nim podejrzenie, że możesz odrzucić jego osobę.
*
Uczyń z wychowania najwyższą wartość.
Powodzenia
Dorota Kłopeć
